الهیه
 
  خانه آخرین مطالب لینک دوستان تماس با ما  

   



صلی الله علیک با اباعبدالله الحسین . . *باید جواب کار فرهنگی باطل را با کار فرهنگی حق داد*



کاربران آنلاین

  • یَا مَلْجَأَ کُلِّ مَطْرُودٍ





  • موزیک



      اخلاق   ...

     

    فقرِ مدرن


    در «فقرِ مدرن»، شما در دریایی از انواع امکانات و لوازم رفاهی غرق هستید و دائما نیز به میزان آن‌ها افزوده می‌شود، اما هیچ‌گاه احساس فقر، بدبختی و نارضایتی از وجود شما زائل نمی‌گردد. این در حالی است که پیشینیان از یک‌دهم و یا شاید یک‌صدم امکانات شما برخوردار نبوده‌اند، اما از احساس فقر، افسردگی و نارضایتی که سراسر وجود انسان مدرن را فراگرفته است، عاری بوده‌اند.

    براستی چرا حجم بی‌نظیر و فزاینده‌ی تمتعات و بهره‌های دنیوی، نه‌تنها احساس رضایت را به انسان مدرن هدیه نداده، بلکه آرامش و قرار را نیز از وی ستانده است؟ چرا تسهیلات دنیوی، نه تنها موجب آسان شدن زندگی چندروزه‌ی ناسوتی انسان مدرن نشده، بلکه سختی و مشقت را برای وی به ارمغان آورده است؟

    مدرنیته «احساس» نیاز کاذب را در انسان به حد بیشینه می‌رساند و از آنجا که این دنیای محدود ظرفیت و توانایی برآورده کردن همه‌ی نیازهای انسان را ندارد (زیرا انسان موجودی بی‌نهایت‌طلب است)، لذا مسیر دوندگی بی‌امان انسان مدرن برای کسب مطامع دنیوی، خط پایانی جز افسردگی و سرخوردگی نمی‌تواند داشته باشد.

    انسان مدرن به آرزو و طمع آنکه «دنیا» به او روی خوش نشان دهد و به وی کامیابی و احساس رضایت بخشد، تمام همّ و غمّ خود را برای جلب و کسب بیش از پیش جلوه‌ها و زیورهای فتّانه‌ی آن مصروف می‌سازد؛ غافل از آنکه مثل دنیا مثل آن عروسی است که به محض پای نهادن در خانه‌ی همسر، تمام آرامش و داروندار آن بخت‌برگشته را یکجا از وی می‌ستاند و نهایت امر نیز چیزی نیست جز طلاق:

    جمیله‌ایست عروس جهان ولی هُش دار
    که این مخدّره در عقد کس نمی‌آید
    حافظ

     

    موضوعات: اخلاق  لینک ثابت



    [دوشنبه 1399-07-21] [ 11:50:00 ق.ظ ]





      اخلاق   ...

    موضوعات: اخلاق  لینک ثابت



    [شنبه 1399-07-19] [ 10:35:00 ق.ظ ]





      اخلاق   ...

     فی الکافی عن الصادق (ع): مَنْ أَرادَ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ بِالْقَليلِ مِنْ عَمَلِهِ أَظْهَرَ اللَّهُ لَهُ أَكْثَرَ مِمَّا أَرادَ النَّاسَ بِالْكَثيرِ مِنْ عَمَلِهِ فى تَعَبٍ مِنْ بَدَنِهِ وَ سَهَرٍ مِنْ لَيْلِهِ أَبَى اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ إِلَّا انْ يُقَلِّلَه ُ فى عَيْنِ مَنْ سَمِعَهُ. (الشافی ص 577)

    ? در فضیلت پنهان نگه داشتن عبادت، بین خود و خدا و به رخ مردم نکشیدن، می فرماید: کسی که کار کمی انجام می دهد ولی قصد و نیّت او خداست، بیش از آن مقداری که او برای خدا خواسته است انجام بدهد، خدای متعال کار او را آشکار می کند،

    ? یعنی مردم را متوجه او می کند. این یک تاثیر طبیعی است که خدای متعال در این گونه کار انجام داده است؛ نفس عمل برای خدا یک چنین تاثیری را دارد، ولو خود انسان برای خدا انجام داده، برای مردم انجام نداده، اما این تاثیر را خدای متعال در آن می گذارد. نقطه مقابل آن این است که:

    ? اگر کسی کار زیادی انجام می دهد، قصد او، نیت او این است که مردم ببینند، مردم بفهمند، بدن خودش را به زحمت می اندازد، شب را بیداری می کشد، اما قصدش خدا نیست، قصدش این است که کردم ببینند و بفهمند، خدای متعال این را کوچک و کم می کند در چشم آن کسانی که آن را می بینند.

     شرح حدیث از ، امام خامنه ای – مدظلّه العالی؛ [جلسه 300، مورخ: یکشنبه 10 /8/ 88]

     

    موضوعات: اخلاق  لینک ثابت



     [ 10:09:00 ق.ظ ]





      اربعین امسال چگونه با امام‌حسین(ع) مناجات کنیم؟   ...

     

    همایش عاشقان اربعین (۲)

     رهبر انقلاب فرمودند «اگر اربعین نمی‌توانید به کربلا بروید، با امام‌حسین(ع) مناجات کنید» بیایید با امام‌حسین(ع) مناجات کنیم و بدانیم که حضرت می‌شنود و جواب می‌دهد کمااینکه اهل‌بیت(ع) فرموده‌اند شما از راه دور به ما سلام می‌دهید و ما از نزدیک جواب می‌دهیم (كامل‌الزيارات/۱۲)

     می‌توانیم با الگو گرفتن از مناجات‌های امام سجاد(ع) با اباعبدالله(ع) مناجات کنیم، مثلاً بگوییم: یا اباعبدالله، اربعین امسال ما را راه ندادی؟ شاید خوب برایت سینه نزدیم، شاید اربعین سال قبل، از عملکرد ما خوشت نیامد، شاید وفادار نماندیم. شاید هم یک فراقی برای عاشقانت ایجاد کردی تا عاشق‌تر بشوند…

     یا اباعبدالله، راه اربعینت را باز کن، قول می‌دهیم این‌دفعه خیلی مؤدبانه‌تر بیاییم. قول می‌دهیم در این مسیر، تا گرسنه شدیم غذا نخوریم؛ مثل بچه‌های تو، که در این مسیر گرسنگی کشیدند. قول می‌دهیم یک‌مقدار به خودمان بیشتر سختی بدهیم و فقط نیاییم با اربعین تفریح کنیم و برگردیم.

     یا اباعبدالله، یقیناً ما برای تو کم گذاشته‌ام، ما باید خیلی بیشتر از اینها برای اربعین مایه می‌گذاشتیم. این راه را باز کن، تا جبران کنیم. آخرین جمعیتی که از ایران برای اربعین آمدند، کمی بیشتر از سه میلیون بود، ما کمک می‌کنیم این‌بار دوبرابر این جمعیت بیایند. سعی می‌کنیم دیگر تفریحی نیاییم، بلکه به‌عنوان یک وظیفه به آن نگاه کنیم.

     

    موضوعات: اخلاق  لینک ثابت



    [چهارشنبه 1399-07-16] [ 11:37:00 ق.ظ ]





      اربعین   ...

     ذکر نجات بخش!

    یکی از تجّار تهران که از مریدان حضرت آیت الله شاه آبادی(ره) استاد اخلاق امام بود، بعد از مدتی بر اثر تبلیغات مسموم علیه آقا ، مردّد شد که در درس آقا شرکت کند یا نه ، و چند وقت بعد، خواب دید قیامت شده و در صحرای قیامت جمعیت زیادی در آتش بودند. طبقه طبقه، مثل پله های استادیوم ورزشی، آتش بود و همه در این آتش بسیار عجیب می سوختند، وقتی که این جمعیت در درون آتش چشمشان به من افتاد صدایم زدند، فلانی به دادمان برس. گفتم: من برایتان چکار کنم؟ گفتند: باید بروی پیش آقای شاه آبادی، یک ذکری بگیری و ما را نجات بدهی.

    گفتم آقای شاه آبادی را ازکجا پیدا کنم؟ گفتند در آن باغ. دیدم باغ بزرگی است و وارد آن شدم و آقای شاه آبادی را دیدم که در یک سالن بزرگ و مرتب نشسته اند. وقتی قضیه را برایشان گفتم ایشان فرمودند: ” برو به آنها بگو من ذکری اعظم از ذکر «یا حسین» ندارم، من هم آمدم به آن جمعیت گفتم و آن ها یک « یا حسین» گفتند و همه نجات پیدا کردند. ” بعد از خواب پریدم و فهمیدم اشتباه کردم. وقتی آقای شاه آبادی این مطلب را شنیدند، فرمودند بُعدی ندارد که یا حسین علیه السلام یکی از اسماء الهی باشد.»

    [ برگرفته از کتاب آسمانی ، چاپ نهم ، 1388 ، ص 88 .]

     

    موضوعات: اخلاق  لینک ثابت



     [ 08:22:00 ق.ظ ]





      اربعین   ...

    سه پیشنهاد برای اربعین امسال (۳)

    شهرها را با نوا و نمای حسینی آذین کرده و موکب‌های عزا برپا کنیم
    شاید اربعین امسال، شهرهای ما بیش از سال‌های قبل، بوی حسین(ع) بگیرد

     پیشنهاد سوم این است که فضایی شبیه جادۀ نورانی نجف‌کربلا در همۀ شهرها با نوا و نمای حسینی ایجاد کنیم. مثلاً یک خیابان موسّع را سیاهپوش کنیم و اربعین به آنجا برویم و به امام‌حسین(ع) بگوییم: «ما نتوانستیم بیاییم و نتوانستیم جلسات باشکوه بگیریم، اما شهرمان را به یاد تو تزئین کردیم…»

     می‌توانید در شهر خودتان، موکب‌هایی بزنید، اگر ستاد کرونا گفت «چای ندهید» اشکالی ندارد، در این موکب‌ها چهار تا تابلو و نوشته بگذارید و یک صوت نوحه بگذارید. می‌شود برخی میادین و خیابان‌های خلوت شهر را انتخاب کرد تا برای مردم مزاحمت ایجاد نشود.

     یک خیابان را با سیاهی‌ها و موکب‌ها تزئین کنیم تا آن کسانی که اربعین به کربلا نرفته‌اند ببینند آنجا چگونه است. یک بلندگو هم نوحۀ عربی و فارسی یا روضه پخش کند، یک‌جا هم عکس شهدا را بزنید، شبیه نمایشگاه؛ البته نمایشگاهی که مردم با ماشین هم بتوانند از کنارش عبور کنند و ببینند. شبیه اتفاقی که گاهی در نیمۀ شعبان در شهرها می‌افتد.

     در سطح شهر این‌همه بنرهای تبلیغاتی برای فروش محصولات به در و دیوار زده‌اند. شما هم کالایتان «ذکر حسین» است و می‌توانید این کار را برای اربعین انجام بدهید. کسی هم نمی‌تواند بگوید که این کار ضدّ پروتکل‌های کروناست! نه، ما فقط می‌خواهیم شهر را تزئین کنیم.

    می‌توانیم این شور حسینی را تبدیل کنیم به یک همایش بزرگ نوا و نمای اربعینی. آن‌وقت ببینید چقدر خلاقیت ایجاد می‌شود و چقدر جوان‌ها فعال می‌شوند. شاید اربعین امسال شهرهای ما بیشتر از همۀ سال‌های گذشته بوی حسین(ع) بگیرد. اصلاً شاید این از الطاف خفیۀ الهی باشد که این اتفاق به این‌صورت رقم بخورد.

    علیرضا پناهیان

    موضوعات: اخلاق  لینک ثابت



    [سه شنبه 1399-07-15] [ 08:25:00 ق.ظ ]






      خانه آخرین مطالب لینک دوستان تماس با ما  

     
     
    صلی الله علیک با اباعبدالله الحسین . . *باید جواب کار فرهنگی باطل را با کار فرهنگی حق داد*