#در_محضر_بزرگان

 چهار عامل سقوط و انحطاط یک جامعه از نظر قرآن

آنچنان که از قرآن مجید استنباط کرده‏‌ام چهار عامل است که عامل فنای اقوام است و نقطه مقابل آنها عامل بقا. حال ممکن است عامل دیگری هم باشد و من از قرآن درک نکرده باشم:

 ۱. ظلم و بی‌عدالتی
 ۲. فساد اخلاق
۳. تفرق و چند دستگی
۴. ترک امر به معروف و نهی از منکر

 استاد مطهری، پانزده گفتار، ص۳۱۱ (با تلخیص)؛ همچنین: جامعه و تاریخ، ۲۲۱-۲۲۳.

?امام صادق علیه السلام در سفارش به فردی که پس از سال ‌ها ازدواج صاحب فرزند نشده بود، فرمودند:
زمانی که یکی از شما فرزنددار شدنش دیر شود، باید بگوید:
✨ «اللَّهُمَّ لَاتَذَرْنِي‏ فَرْداً وَحِيداً وَحْشاً، فَيَقْصُرَ شُكْرِي عَنْ‏ تَفَكُّرِي، بَلْ هَبْ لِي أُنْساً وَ عَاقِبَةَ صِدْقٍ ذُكُوراً وَ إِنَاثاً، أَسْكُنُ إِلَيْهِمْ مِنَ الْوَحْشَةِ وَ آنَسُ بِهِمْ مِنَ الْوَحْدَةِ وَ أَشْكُرُكَ عَلى‏ تَمَامِ النِّعْمَة.
خدايا! مرا تنها و وحشت ‌زده نگذار تا سپاسگزاریم از تدبیرم کمتر شود؛ بلکه محل اُنس و جانشینی درست از پسران و دختران را به من ببخش که از وحشت به اینان انس گیرم و از وحدت با آنان آرامش یابم و به هنگام کامل شدن نعمت تو را سپاس گویم».

?در این دعا وجود فرزند، باعث آرامش و عاملی برای دوری از وحشت و تنهایی به شمار آمده است.

? به این دلیل، برخی از اندیشمندان در تبیین کارکرد فرزند در کانون خانواده معتقدند که:
«زناشویی بدون فرزند، پژمردگی است و پس از آوردن فرزند، کانون زندگی به شکوفایی می ‌رسد؛ بلکه پس از بچه ‌دارشدن، زندگی دارای معنای حقیقی می ‌شود و خانه به ‌وسیله فرزند، پُر از خنده و نشاط می ‌گردد.»

#فرزند_آوری
#فواید_فرزند_آوری

✍️ فقط سه سحر مانده…. تا جامه مهمانی مان را، از تن بدر کنیم…..
یادم هست…
زیباترین سحر این مهمانی، بنام نامی تو رقم خورده بود….
به نام نامی مادرم…. زهرا

❄️واااااای مادر….
حضور شما… در لابلاي مناجات های سحرم، چقدر پررنگ بود….
چقدر گریستن بر دامانت، سحرهای مرا روشن می کرد….
چقدر دور تو گشتن… مرا آرام می کرد…
چقدر چادرت را بو کشیدن… در سلولهای قلب من، معجزه هايي عظیم، را رقم می زد….

❄️مادر…
سفره داری رمضان، رو به پایان است….
و ما هنوز… اجابت را از آسمان، به ضمانت نگرفته ايم…
اجابت دیدار آخرین دردانه تو را….

❄️آه مادر….
دلم برایت تنگ می شود….
برای دستان مهربان و خسته ات….
برای چشمان معصوم و عاشقت…
کاش… اذن قنوت همه سحرهای رمضانم ، به نام نامی تو… صادر می شد…
تا هییییییچ گاه، تو را در لابلاي سجاده ام، گم نکنم…

❣️تو کلید همه درهای آسمانی…
چه دارد، آنکس که تو را در آغوش ندارد؟؟
مادر….
تمام هستی ام به قربان ناز یک لبخندت…
چه کنم…بیشتر، دوست بداری ام؟؟
چه کنم…بیشتر، عاشقانه ببوسی ام؟؟
من یقین دارم…؛
راز محبت تو…. عزیز_دردانه آخر توست…
که هر چه بیشتر زلیخایش شوم… بیشتر، در پیش چشمان تو، خواهم درخشید…

❄️دعایم کن… مادر
دستانت را بالا بگیر….
و برایم، ع ش ق بخواه….
عشقی… که مرا از نشستن….باز دارد…
عشقی… که مرا از دم فرو بستن… باز دارد…
عشقی… که همه عالم، آنرا از نگاهم، بخوانند…

❣️دعایم کن… عاشقت بمانم مادر….