✍️امام سجاد (علیه السلام) :

وقتی فرشته ها بشنوند که مومن در پشت سر برای برادر مومنش دعا می کند، و یا او را به خوبی یاد می کند، می گویند: چه خوب برادری هستی تو برای برادرت دعای خیر میکنی، با اینکه از تو غائب است و او را به خوبی یاد میکنی، هر آینه خدای عز و جل به تو می دهد، دو برابر آنچه را درخواست کردی برای او، و از تو خوبی گوید دو برابر آنچه از او به خوبی گفتی و تو بر او فضیلت داری.

? بهجت الدعاء ص۲۷

✍️از امام سجاد علیه السلام پرسیدند:‌ سخت ترین مصائب شما در سفر کربلا کجا بود؟ در پاسخ سه بار فرمودند: الشّام، الشّام، الشّام… امان از شام! در شام هفت مصیبت بر ما وارد آوردند که از آغاز اسیری تا آخر، چنین مصیبتی بر ما وارد نشده بود:

1.ستمگران در شام اطراف ما را باشمشیرها احاطه کردند و بر ما حمله می‌نمودند و در میان جمعیت بسیار نگه داشتند و ساز و طبل می‌زدند.

2.سرهای شهداء را در میان هودج‌های زن‌های ما قرار دادند. سر پدرم و سر عمویم عباس(علیه السلام) را در برابر چشم عمه‌هایم زینب و ام کلثوم (علیها سلام) نگه‌داشتند و سر برادرم علی اکبر و پسر عمویم قاسم(علیه السلام) را در برابر چشمان خواهرانم سکینه و فاطمه می‌آوردند و با سرها بازی می‌کردند و گاهی سرها به زمین می‌افتاد و زیر سم سُتوران قرار می‌گرفت.

3.زن‌های شامی از بالای بام‌ها، آب و آتش بر سر ما می ریختند، آتش به عمامه‌ام افتاد و چون دست‌هایم را به گردنم بسته بودند نتوانستم آن را خاموش کنم. عمامه‌ام سوخت و آتش به سرم رسید و سرم را نیز سوزاند.

4.از طلوع خورشید تا نزدیک غروب در کوچه و بازار با ساز و آواز ما را در برابر تماشای مردم در کوچه و بازار گردش دادند و می‌گفتند: «ای مردم! بکُشید این‌ها را که در اسلام هیچ گونه احترامی ندارند؟!»

5.ما را به یک ریسمان بستند و با این حال ما را در خانه یهود و نصاری عبور دادند و به آن ها می‌گفتند: این‌ها همان افرادی هستند که پدرانشان، پدران شما را (در خیبر و خندق و …) کشتند و خانه‌های آن‌ها را ویران کردند . امروز شما انتقام آن‌ها را از این‌ها بگیرید.

6.ما را به بازار برده فروشان بردند و خواستند ما را به جای غلام و کنیز بفروشند ولی خداوند این موضوع را برای آن ها مقدور نساخت.

7.ما را در مکانی جای دادند که سقف نداشت و روزها از گرما و شب‌ها از سرما، آرامش نداشتیم و از تشنگی و گرسنگی و خوف کشته شدن، همواره در وحشت و اضطراب به سر می‌بردیم…

? برگرفته از:‌‌ تذکرة الشهداء ملاحبیب کاشانی

امام باقر(ع): کسی که نمی‌تواند در روز عاشورا به کربلا برود، به «صحرا» برود و عزاداری کند

?این کار ثواب «دو میلیون حج و عمره و جهاد در رکاب رسول خدا»(!) را دارد+ متن کامل حدیث

➕جناب علقمة و مالک جُهنی می‌گویند امام باقر(ع) فرمودند: كسى در دهمین روز محرم، مرقد حسين(ع) را زيارت كند و روز را تا شب با حالتى گريان نزد آن حضرت بماند، روز قيامت خدا را ملاقات كند در حالى كه خداوند متعال ثواب دو ميليون حج و دو ميليون عمره و دو ميليون جهاد را به وى بدهد، مانند ثواب کسی که با رسول خدا حج و عمره و جهاد به جای آورده باشد!

➖مالک گوید از حضرت پرسیدم: فدايت شوم، پس کسی که در شهرهاى دوردست است و نمی‌تواند در چنين روزى به زيارت حضرت برود، چه بهره‌ای دارد؟

➕امام فرمودند: او در چنين روزى به صحرا رفته يا به پشت بام بلندى در خانه‏اش برآيد و با سلام به حضرت اشاره كرده، سپس در نفرين بر قاتلان آن حضرت سعى و كوشش نموده، و پس از آن دو ركعت نماز بخواند، در وسط روز قبل از ظهر، سپس براى حسين ندبه و گريه نموده، و به كسانى كه در خانه‌اش هستند نيز بگوید كه براى حضرت بگريند، و در خانه‏اش مصیبت حضرت را اقامه کند، با اظهار جزع بر حسین(ع). و در خانه‌ها یکدیگر را با گریه ملاقات کنند. و به یکدیگر تعزیت گویند به جهت مصيبت حضرت. پس در صورتی که چنین کنند، من ضامن هستم که خداوند تمام آن ثواب‏ها را به ايشان اعطاء فرمايد.

➖عرض كردم: فدايت شوم، شما براى ايشان ضامن اين ثوابها مى‏شويد؟!

➕امام فرمودند: هرکسی که این کارها را انجام دهد، من ضامن آنها هستم(که این ثواب‌ها بهشان برسد).

?در ادامۀ همین روایت، علقمه از حضرت خواست تا دعایی تعلیم کنند که هنگام زیارت و سلام بر آن حضرت در روز عاشورا، از دور و نزدیک، خوانده شود. امام باقر(ع) در پاسخ، همین «زیارت عاشورا» که در مفاتیح هست را به او تعلیم دادند.

?منبع: کامل الزیارات، ص۱۷۴

#ساوه
#استان_مرکزی
#حوزه_علمیه_الهیه
#مرکز_نیکوکاری_الهیه
#پایگاه_بسیج_طلاب_الهیه

?برگزاری پنجمین روز از مراسم دهه اول محرم الحرام با سخنرانی حجت الاسلام والمسلیمن رضازاده و مرثیه سرایی خانم نبیی

همۀ بدبختی انسان از کم‌خواستن است؛ حسین‌(ع) را «به کم راضی‌ها» کشتند!
?آدم‌ها کمال‌طلب هستند، اما چه می‌شود که به کم قانع می‌شوند؟

? مهمترین راه پیشگیری از سقوط انسان و نابودی جامعه(ج۲)

? انسان یک موجود تمامیت‌خواه و کمال‌طلب است؛ یعنی همه‌چیز می‌خواهد و هرچه به او بدهی، بیشتر و بهترش را می‌خواهد! همه‌چیزخواه بودن، خوب است مگر اینکه انسان همه‌چیزخواهی‌اش را به چیزهای کم محدود کند.

? کسی که از «همه‌چیزخواهی» دست بردارد، از هویت انسانی خودش فاصله گرفته و پایۀ خواستنی‌های اصلی و کلیدی او خراب شده و به یک موجود ترسوی حداقلی تبدیل شده است.

? همۀ بدبختی‌های انسان از کم‌خواستن است. اصلاً گناه یعنی مشغولِ چیز کم شدن، یعنی لذتِ کم خواستن. برای اینکه بشریت مشغول کم‌خواستن بشود، برای انسان‌ها سرگرمی و شهوات کوچک، فراهم می‌کنند تا به کم قانع بشوند.

? قناعت مردم به حداقل‌ها موجب شد به یزید تن بدهند و حسین(ع) را بکشند. به کم راضی‌ها حسین(ع) را کشتند؛ آن‌هم با اشارۀ طاغوتیان! طاغوت، انسان‌ها را به حداقل راضی می‌کند تا بتواند بر آنها سوار شود.

? هیچ‌وقت بچه‌تان را به حداقل‌ها توصیه نکنید وگرنه بی‌دینش می‌کنید! دین، وسیله‌ای است برای اینکه انسان به همه‌چیزخواهیِ خودش برسد. دین راهی برای رسیدن به نامحدود بودن است.

? آدم‌ها کمال‌طلب هستند، اما چه می‌شود که متوقف می‌شوند و به کم قانع می‌شوند؟ این سؤالی است که در جلسات بعد، به آن پاسخ می‌دهیم.

?علیرضا پناهیان

راهپیمایی اربعین نمایشگر جمع عدالت و آزادی جمع …
استاد رحیم پور ازغدی