هفتمین امام شیعیان حضرت موسی بن جعفر علیه السلام در هفتم ماه صفر سال 128 هجری قمری در ابواء متولد گردید.
پدر بزرگوارش حضرت امام جعفر صادق علیه السلام و مادر گرامیش حمیده است. میلادش برای امام صادق علیه السلام چنان شادی‌بخش بودکه آنحضرت به‌همین مناسبت سه روز جشن گرفت و مردم مدینه را اطعام نمود. نام مبارکش موسی و القاب و کنیه هایش متعدد است؛مشهورترین لقبش کاظم و صابر ومعروف‌ترین کنیه‌اش ابوالحسن است نقش نگین انگشتری‌اش جمله حسبی الله بوده است.
امامت
او که براساس تقدیر الهی قرار بود پس از پدر بزرگوارش امامت امت را به عهده بگیرد، تحت تربیت فوق‌العاده امام صادق مراحل رشد و کمال را پشت سر گذاشت و مرحله نوجوانی و جوانی را طی نمود، به گونه ای که تا آخر عمر، جلال و جمال الهی در صورت و سیرتش مشهود بود.از حوادث مهم دوران جوانی آن امام، مرگ نابهنگام برادر بزرگترش، اسماعیل، بود که از الطاف خفیّه الهیّه محسوب می‌شد و زمینه‌ساز تثبیت امامت وی شد. تلاش امام جعفر صادق علیه السلام نیز در این راستا و به منظور جلوگیری از انحراف جریان امامت بود. هر چند بعدها نیز گروهی پیدا شدند و پس از امام صادق علیه السلام معتقد به امامت اسماعیل گشتند و مرگ او را انکار نمودند.سرانجام پس از شهادت جانگداز امام صادق، موسی بن جعفر علیه السلام در سن بیست سالگی مسؤولیت بزرگ امامت و هدایت امّت را در یکی از بحرانی‌ترین دوران‌ها به دوش گرفت.

دوران امامت
ازمشکلات روزهای نخستین امامت موسی بن جعفرعلیه السلام، ادّعای امامت دروغین برادربزرگ‌ترحضرت،عبدالله افطح ،بودکه گروهی را به دنبال خود کشید و فرقه “فطحیه” به همین ترتیب شکل گرفت. هرچند با برخورد روشنگرانه‌ی امام، عبدالله با شکست روبرو گردید.
دوران سی و پنج ساله امامت موسی بن جعفر مصادف بود با اوج قدرت حکومت بنی عباس و هم‌زمان با چهار تن از حاکمان عیّاش و خون‌آشام عباسی به‌نامهای منصور دوانیقی ، مهدی عباسی ، هادی عباسی و هارون الرشید که حضرت نیز به فراخور شرایط زمانیِ حساسِ هر یک، وظیفه سنگین امامت و هدایت امّت را به بهترین شکل ممکن به دوش کشید، و اگر چه با حوادث سهمگین و خونینی همچون واقعه فخ و شهادت مظلومانه گروهی از آل علی علیه السلام روبرو گردید، ولی لحظه‌ای از وظیفه خطیر خود کوتاهی ننمود و تلاش مستمر خویش را عمدتا در محورهای زیر متمرکز ساخت:
تبلیغ دین خداوند و گسترش فرهنگ اسلام، تبیین و تشریح معارف و احکام الهی در قالب احادیث بلند و کوتاه و پاسخ به سوالات
پرورش انسان‌های مستعد و تربیت شاگردان والامقام و شاخص در میدان علم و عمل و حفظ و حراست آنان
مبارزه بی‌امان با حاکمان جور و ستم و غاصبان خلافت و شکستن صولت شیطانی تشریح مبانی حق.
سامان‌دهی شیعیان با شیوه‌های مختلف تربیتی، عملی، مناظره‌های سیاسی و
امام علیه‌السلام در این مسیر، نهایت تلاش خویش را مبذول داشت و در مواقع لازم از اهرم‌های فوق‌العاده‌ای همچون استفاده از معجزه، دعای مستجاب و به‌کارگیری علم امامت امام کاظم علیه السلام بهره برد.
درایت امام
روش امام آنچنان دقیق و حساس بود که تلاش چشمگیر و جاسوسی‌های مداوم حاکمان عباسی برای به‌دست آوردن سرنخی از اقدامات امام علیه السلام بی‌نتیجه بود، و امام همچنان در همه زمینه‌ها موفق و کارآمد به پیش می‌رفت و در اوج اقتدار معنوی و اجتماعی قرار داشت، به گونه‌ای که نگاه کل جهان اسلام متوجّه ایشان بود.
سرانجام هارون الرشید برای دستگیری امام شخصاً به صحنه آمد و طی صحنه‌سازی در کنار قبر رسول خدا صلی الله علیه و آله به جوسازی علیه امام پرداخت و او را در یک جلالت ظاهری ولی در پرده‌ای از ابهام با تشکیل دو کاروان مختلف از مدینه تبعید کرد و بارها به زندان انداخت. هارون چندین بار به ترور حضرت اقدام نمود و در بعضی موارد شخصاً وارد شد که هر بار ناموفّق بود.
ترور شخصیت امام
از این رو هارون در یک حرکت جدید، اقدام به ترور شخصیت امام کرد که آن هم ناکام ‌ماند و وی از صحنه‌سازی و اقرار و اعتراف‌گیری هم طرفی نیست. رفتار حضرت در زندان در زمینه‌های مختلف عبادی، تربیتی، ارتباط با دیگران، و تأثیرگذاری بر دوست و دشمن و . . . چنان عمیق و موثر بود که هارون نهایتاً دستور داد سندی بن شاهک ، امام علیه السلام را در بیست و پنجم رجب سال 183 هجری قمری در پنجاه و پنج سالگی با خرمای زهرآلوده به شهادت برساند..

شهادت امام
سعی فراوان دستگاه حکومتی هارون برای مخفی نگه‌داشتن شهادت امام علیه السلام و تلاش گسترده آنان برای عادی جلوه‌دادن مرگ حضرت، نشانه‌ی پایگاه رفیع اجتماعی امام و وحشت عباسیان از اوست.
پیکر مطهرش پس از تحمّل سال‌ها زندان به‌طور معجزه‌آسایی توسط فرزندش علی بن موسی الرضا علیه االسلام غسل داده شد و در مقابر قریش در مدینه السلام ـ درحاشیه بغداد ـ مدفون گردید مزارشریفش مورد توجه عموم قرار گرفت و سالها بعد نوه بزرگوارش حضرت امام جواد علیه السلام درکنارش دفن شد و شیعیان دلباخته‌ی آنها شهر کاظمین را درکنار تربت پاکشان تأسیس نمودند. ازامام موسی بن جعفر دریای بیکرانی از معارف اسلام در توحیدو نبوت و امامت و معاد، واحکام وآداب تربیتی ـ اخلاقی درقالب هزاران حدیث کوتاه و بلند،وشاگردان عالم عامل،وسیره عملی ارزشمند درمیدان‌های مختلف، ونسلی پاک و بابرکت به یادگار مانده است.

20 فروردین ماه سال 1385 خبر دستیابی ایران به فن آوری غنی سازی اورانیوم و راه اندازی یک زنجیره کامل غنی سازی در نطنز اعلام شد. در پی این خبر با تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی، به پاس قدردانی از تلاش های افتخار آمیز دانشمندان جوان ایران اسلامی، بیستم فروردین ماه، مقارن با تکمیل چرخه سوخت هسته ای در تقویم رسمی ایرانیان روز ملی فن آوری هسته ای نام گرفت.

 ايران در سال ۱۹۵۸، به عضويت آژانس بين‌المللي انرژي اتمي (I.A.E.A) درآمد و در سال ۱۹۶۸، پيمان عدم تكثير سلاح‌هاي هسته‌اي (N.P.T) را امضا كرد و در سال ۱۹۷۰، آن را در مجلس شوراي ملي به تصويب رساند. آمريكا در سال ۱۹۶۷، اولين رآكتور تحقيقاتي ۵ مگاواتي آب سبك را به ايران فروخت و شركت آمريكايي (AMF)، اين رآكتور را در دانشگاه تهران نصب و راه‌اندازي كرد.

برنامه ايران در سال 1353 اين بود كه در عرض بيست سال، چرخه كامل سوخت را بومي كرده و بيست و سه هزار مگاوات برق را از طريق ۲۲ نيروگاه هسته‌اي تامين نمايد. در تاريخ ۱۸ دي ماه ۱۳۷۳ قرارداد تكميل و راه‌اندازي واحد يك نيروگاه اتمي بوشهر به صورت مشاركتي بين ايران و روسيه منعقد گرديد و در مرداد ۱۳۷۷ بار ديگر اين قرارداد مورد بازبيني كلي قرار گرفت.

در سال۱۳۵۷ با پيروزي انقلاب، عمليات ساخت اين نيروگاه‌ها از جانب كشورهاي غربي متوقف، و در طول جنگ ايران و عراق تاسيسات موجود چندين بار مورد حمله هوايي عراق قرار گرفت، كه در اثر آن آسيب‌هايي به تجهيزات و ساختمان‌هاي موجود وارد شد. در زمان دولت هشتم ايران، اين دولت حاضر به پذيرش چند توافق‌نامه شد كه به تدريج كليه فعاليت‌ها و مطالعات مرتبط با دانش اتمي در ايران را به حالت تعليق در آورد.

 در سال اول فعاليت دولت نهم جمهوري اسلامي ايران، ايران اعلام كرد تعليق داوطلبانه غني‌سازي به پايان رسيده‌است و با فك پلمب، فعاليت‌هاي UCF اصفهان را تحت نظارت آژانس ادامه مي‌دهد. در تاريخ ۹ فوريهٔ سال ۲۰۰۳ ميلادي محمد خاتمي، رئيس جمهور وقت ايران، خبر از تهيهٔ سوخت هسته‌اي توسط متخصصين ايراني براي نيروگاه‌هاي هسته‌اي ايران داد.

در(9 آوريل۲۰۰۶) 20 فروردين سال 1385 دانشمندان ايراني موفق به توليد چرخه كامل سوخت هسته‌اي در مقياس آزمايشگاهي شدند وخبر دستيابى ايران به فناورى غنى‌سازى اورانيوم و راه اندازى يك زنجيره كامل غنى سازى توسط سانتريفيوژهاى ساخت ايران اعلام شد.در پي اين موفقيت دانشمندان و متخصصان كشورمان در دستيابي به نسل جديدي از سانتريفيو‌ژها در ايران و اعلام آن به آژانس بين‌المللي انرژي اتمي، كشورمان در زمره كشورهاي صاحب تكنولوژي در غني‌سازي اورانيوم محسوب مي‌شود و ايران به كشورهاي عضو باشگاه اتمي پيوست.

پس از آن با تصويب شوراى عالى انقلاب فرهنگى، به پاس قدردانى از تلاش‌هاى افتخار آفرين دانشمندان جوان ايرانى در دستيابى كشور به فناورى صلح آميز هسته اى، 20 فروردين در تقويم رسمى ايرانيان «روز ملى فناورى هسته اى» نام گرفت.

 ايران بر حق قانوني خود در استفاده از انرژي هسته‌اي تأكيد دارد. ايران با امضاي پيمان عدم تكثير سلاح‌هاي هسته‌اي (N.P.T) در سال ۱۹۶۸، از حق استفاده از انرژي صلح‌آميز هسته‌اي برخوردار گشت. فعاليت‌هاي مركز نظام ايمني هسته‌اي كشور طي سالهاي ۸۴ و ۸۸ از سوي آژانس بين‌المللي انرژي اتمي مورد تاييد قرار گرفته‌است.

پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله فرمود:

:«هرگاه در امّت من ۱۰خصلت ظاهر شود خداوند ایشان را به ده چیز عقوبت کند».
 گفته شد: یا رسول الله! آن ده خصلت چیست؟

فرمود:

«هرگاه دعا کم کنند #بلا نازل شود،

هرگاه صدقات (قرض، هدیه، وقف، مطلق قدم های خیر و انفاقات خیریه) را ترک کنند #مرض_ها زیاد شود،

هرگاه زکات را منع کنند #چارپایان بمیرند

هرگاه سلطان جور کند منع #باران شود،

هرگاه زنا در ایشان بسیار شود، #مرگ_ناگهانی در ایشان زیاد شو

هرگاه ربا زیاد شود، #زلزله_ها زیاد شود،

 هرگاه به خلاف آنچه خدا نازل فرموده #حکم کنند #دشمن ایشان بر ایشان مسلط شود،

و هرگاه نقض_عهد و پیمان کنند خداوند ایشان را مبتلا به #قتل سازد

و هرگاه کم_فروشی کنند خداوند ایشان را به سال های #خشک و #قحط بگیرد.»

سپس این آیه را تلاوت فرمود:

«ظهر الفساد فی البرّ و البحر بما کسبت أیدی الناس لیذیقهم بعض الذی عملوا لعلّهم یرجعون؛

فساد در دریا و خشکی ظاهر شد به سبب آنچه دست مردم کسب کرده تا اینکه بچشاند ایشان را اثر بعضی از آنچه عمل کرده اند، تا شاید برگشت کنند.»
سوره روم آیه ۴۱

جامع الاخبار، ص ۵۰۹

سلام های سوزناک وعاشقانه امام زمان (عج)به امام حسین(ع) در زیارت ناحیه مقدسه:

أَلسَّلامُ عَلَى الْمُحامي بِلا مُعين،
سلام بر آن مدافعِ بى ياور،

أَلسَّلامُ عَلَى الشَّيْبِ الْخَضيبِ،
سلام بر آن مَحاسنِ بخون خضاب شده،

أَلسَّلامُ عَلَى الْخَدِّ التَّريبِ،
سلام بر آن گونه خاك آلوده،

أَلسَّلامُ عَلَى الْبَدَنِ السَّليبِ،
سلام بر آن بدنِ جامه به غنیمت رفته ،

أَلسَّلامُ عَلَى الثَّغْرِ الْمَقْرُوعِ بِالْقَضيبِ،
سلام بر آن دندان هایی که با چوب خیزران زده شده ،

أَلسَّلامُ عَلَى الرَّأْسِ الْمَرْفُوعِ،
سلام برآن سرِ بالاى نيزه رفته…

ســـــالروز_شھادت_سردار_علیرضاجبلے

قائم مقام فرمانده گردان حضرت علی اکبر (ع)لشکرمکانیزه31عاشورا

در سال 1339 در محله ی امیرخیز تبریز به دنیا آمد و در نهایت در 22 اسفند سال 1363 در عملیات بدر شربت شهادت را نوشید و به لقاالله پیوست.

در سال 1339 در محله ی امیرخیز تبریز به دنیا آمد ، خانه ای که او در آن رشد کرد و به سن جوانی رسید ، در بین دو خانه ای قرار داشت که هر یک ، شهیدی را به انقلاب تقدیم کرده بودند که یکی از آن دو شهید مقصود محمد پور بوده است.

شهید علیرضا جبلی ضمن برخورداری از تربیت دینی پدری بزرگوار ، از وجود راهبرانی چون مقصود محمد پور نیز بهره های فراوانی برد.

در دوران دبیرستان حضوری مستمر و گسترده در فعالیت های انقلابی داشت. او مسجد شعبان را که محل سخنرانی علمایی چون آیت الله قاضی طباطبایی بود و ساواک حساسیت خاصی نسبت به آن داشت ، به عنوان پایگاهی برای خود برگزید و رابط علمای انقلابی و دوستداران انقلاب گردید.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی ، موفق به کسب دیپلم ریاضی و فیزیک از دبیرستان دهخدا گردید و بی درنگ برای پیوستن به سپاه پاسداران اقدام کرد.

پس از گذراندن یکی از دوره های آموزش چریکی (( سعید گلاب بخش )) ، برای مبارزه با ضد انقلاب راهی کردستان شد.

حدود دو ماه پس از آغاز جنگ تحمیلی ، به جبهه های جنوب رفت و طولی نکشید که به گروه چریکی علی تجلایی پیوست و یکی از حماسه سازان واقعه ی سوسنگرد شد. به گونه ای که شهید علی تجلایی به مسئولین سپاه در تبریز سفارش نمود که از استعداد های درخشان او در امور نظامی ، برای بالابردن کیفیت آموزش نظامی استان استفاده کنند.

زمانی که سوسنگرد در آستانه ی سقوط قرار گرفته بود ، علی تجلایی مدخل ورودی یکی از خیابان های مهم و حساس شهر را به او می سپارد و از وی می خواهد تا از نفوذ نیرو های عراقی به داخل شهر جلوگیری کند. شهید جبلی تا رسیدن نیرو های کمکی ، به تنهایی در این پست باقی می ماند و سدی می شود در برابر دشمن تا دندان مسلح و تانک های پیشرفته آن ها.

بدین ترتیب فرماندهان ، او را در بخش آموزش سپاه ، در پادگان سیدالشهدا به یاری می گیرند ، اما از سوی دیگر فرماندهانی چون مهدی باکری از مسئولین آموزش می خواهند تا وی را به واحد های رزمی انتقال دهند.

سرانجام یکی از فرماندهان آموزش منطقه ، مسئولیت واحد تحقیق و پژوهش پادگان سیدالشهدا را به جبلی واگذار می کند تا از سویی نقش خود را در ارتقا آموزش ایفا کند و از سوی دیگر بتواند به هنگام عملیات ها در مناطق عملیاتی حضور یابد.

در عملیات های متعددی از ناحیه سر ، گردن و کتف مجروح می شود. در یکی از عملیات ها سرش هرف ترکش قرار می گیرد و زخمی کاری بر می دارد و سرانجام در بیست و دوم اسفند ماه سال 1363 در عملیات بدر در حالی که هدایت گردانی از گردان های لشگر سرافراز عاشورا را بر عهده داشته است ، تیر دشمن قلبش را می شکافد و به لقای الهی می پیوندد.

پیکر وی را در مزار شهدای قبرستان وادی الرحمت تبریز به خاک می سپارند.

#سالروز_شھادت_نوجوان_مرحمت_بالازاده

تاریخ تولد: ۱۳۴۹/۳/۱۷
تاریخ شهادت: ۱۳۶۳/۱۲/۲۱
محل شهادت: جزیره مجنون از جزایر جنوب

در هفدهم خردادماه 1349 در یك كیلومتری تازه كند «انگوت» در روستای «چای گرمی»، خانواده ای صاحب فرزندان دوقلویی می شوند كه یكی از آنها نیامده به سوی پروردگار بر می گردد و آن یكی برای خانواده اش تحفه ای می ماند. خانواده نام “مرحمت” را برایش بر می گزینند.

پدرش “حضرتقلی” در روستاهای اطراف دستفروشی می كرد و مادرش هم به كارهای خانه مشغول بود. مرحمت از اوایل كودكی جسور بود به طوری كه مادرش به او می گوید: «می ترسم چشم بخوری و نظر شوی»

بالاخره تحصیلاتش را تا ابتدایی ادامه می دهد و همین مواقع مصادف می شود با پیروزی انقلاب اسلامی و بعد از آن شروع جنگ تحمیلی.

مرحمت دیگر نمی تواند تحمل كند و می خواهد در دوران ابتدایی به جبهه اعزام شود ولی هیچ كس تصورش را هم نمی كند كه او می خواهد به مناطق عملیاتی برود.

بالاخره مرحمت وارد بسیج می شود و توانایی های خود را نشان می دهد. در پایان دوره آموزشی در امتحان تیراندازی، مرحمت در كل گردان نفر پنجم شده و تعجب همگان را برانگیخته بود. ولی با تمام اینها به خاطر سن كمش با اعزام او مخالفت می كردند. چندین بار در مراحل اعزام در گرمی و اردبیل، و در خان آخر در تبریز اجازه اعزام به او داده نمی شود.

مرحمت سرش را پائین انداخته و با حسرت می گوید: “اینها به من می گویند سن تو كم است اما خیال كرده اند، هر طوری شده من باید خودم را به جبهه برسانم”

او به هر دری می زند تا اینكه فرجی پیدا شود. اما واقعاً هم سن و هم هیكل او در قد و قواره جنگ نبود.

مرحمت تكلیف خود را شناخته بود و بر اساس آن تكلیف باید به جبهه می رفت، لذا برای رسیدن به هدف، تصمیم بزرگی می گیرد و خود را به تنهایی و با مشقت هر چه تمام تر به پایتخت می رساند و به ملاقات رئیس جمهور می رود. با چه مشكلاتی وارد ساختمان ریاست جمهوری می شود، بماند.

رئیس جمهور وقت حضرت آیت الله خامنه ای مد ظله را ملاقات می كند. در آن ملاقات به حضور حضرت قاسم (ع) در واقعه عاشورا و 13 ساله بودن آن بزرگوار اشاره می كند و می گوید “اگر من 12 ساله اجازه حضور در جبهه ندارم، پس از شما خواهش می كنم كه دستور بدهید بعد از این روضه حضرت قاسم (ع) خوانده نشود.”

حرف های مرحمت رئیس جمهور را تحت تأثیر قرار داد و ایشان دست خطی با این مضمون می نویسد كه «مرحمت عزیز می تواند بدون محدودیت به منطقه اعزام شود» یعنی مجوزی بسیار معتبر كه نوجوانی با این قد و قواره ولی شجاع و نترس از رئیس جمهور می گیرد، جای هیچ حرفی و حدیثی را باقی نمی گذارد.

توانایی های او در منطقه عملیاتی و در چندین عملیات، رابطه او با شهید باكری و اینكه شهید باكری به منظور تبلیغ و روحیه دادن به رزمندگان دیگر كه چنین فردی با سن كم، رو در روی دشمن می ایستد و جان فشانی می كند، مرحمت را برای دیگران الگویی می خواند.

مرحمت با آن جثه كوچك، قیافه معصومانه و دوست داشتنی، به فرمانده روحیه بچه ها تبدیل شده بود. نقل داستان و رشادت ها و شجاعت های او در میدان نبرد، موجب تقویت روحیه رزمندگان بود.

مرحمت در یكی از عملیات ها كه در حال برگشت به موقعیت خودشان بود، با نیروهای دشمن مواجه می شود و این در حالی بوده است كه آن شهید قهرمان اسلحه ای هم در اختیار نداشته است، ولی ناگهان متوجه شیئی می شود و آن را بر می دارد و به عربی می گوید: “قف” یعنی “ایست” آنها از ترس و وحشت تسلیم او می شوند و مرحمت در تاریكی شب آنها را به مقر می آورد.

افسر عراقی دستگیر شده به فرمانده ایرانی می گوید: “می خواهم از شما یك سوال بپرسم. من خودم در چند كشور دوره چریكی دیده ام ولی تابحال اسلحه ای كه سرباز شما بدست داشت را ندیده ام” نگو كه مرحمت كه به دستشویی رفته بود و اسلحه هم نبرده بود، متوجه اگزوز لودر می شود كه به زمین افتاده و آن را بر می دارد و عراقیها هم از خوفی كه خداوند بر دل آنها گذاشته بود، آن را اسلحه ای پیشرفته می بینند و مرحمت برای اینكه نیروهای دشمن را خوار و ذلیل نشان بدهد، به جای اینكه اگزوز را بیاورد آفتابه را می آورد و می گوید “من با این اسلحه شما را اسیر گرفته ام” این حرف باعث انفجار خنده در بین رزمندگان اسلام و باعث شرمساری نیروهای عراقی می شود.

مرحمت حدود سه سال در جبهه ها، جنگ كرده بود تا اینكه 21 اسفند 1363 در عملیات بدر در جزایر جنوب به درجه رفیع شهادت كه كمتر از آن حق او نبود نایل می آید.

#شادی_روحش_صلوات