وقتی حضرت مادر در بستر بودن
و آفتاب وجودشون در حال غروب بود
از اسماء مقداری اب طلب کردن
حضرت با اون آب وضو گرفتن و بسترشون رو به سمت قبله برگردوندن
در بسترشون اروم دراز کشیدن
چشم های اسماء و فضه از گریه سرخ شد
همینکه امیرالمومنین از در وارد شدن
به بالین حضرت مادر آمدن
و از رنگ چهره شون متوجه شدن چند لحظه بیشتر زنده نمیمونن
مادر چشم هاشونو باز کرد
امام علی رو دیدن
گفتن تو هستی یاعلی؟
امام علی گفتن آری همسر مهربانم
حضرت فاطمه فرمودن میخواهم از تو بپرسم در این چند سال که با تو به سر برده ام
زنی وفادار راستگو و پاکدامن بوده ام؟
امیرالمومنین باصدای گریه الود گفتن پناه برخدا
مقام تو
دانش تو
نفس پاک و روح تو
مقدس تر و شریف تر از آنست که درباره تو این سخنان به میان آید
و در رفتار و کردارت در خانه ام جای هیچگونه سرزنشی نبوده و نخواهد بود

چه زود سفارشهای رسول خدا درباره مودت و محبت نسبت به شما به دست فراموشی سپرده شد!!!

هنوز قلب نازنینت در سوگ پدر شرحه شرحه بود، آن زمان که به جای سر سلامتی با هیزم های افروخته به درب خانه ات هجوم آوردند ….

همان خانه ای که مهبط وحی بود و محل رفت و آمد کروبیان …

دستان دست خدا را بستند …

چهره مهوش ات را به ضرب سیلی نیلوفری کردند …
پهلو و بازویت را شکستند …

اما تو …پس از راز و نیاز عاشقانه ات با حضرت معشوق، اول همسایه ها را دعا می کردی!

همان ها که از گریه های شبانه روزی تو در غم فراق پدر و غربت امام غریب زمانت گلایه می کردند!

چه مهربان بودی با آن قوم جفاکار، حضرت مادر …

امروز هم فرزند تو، مهدی …
او که پشت درب نیم سوخته خانه کوچکت صدایش زدی …
دعا میکند در حق فرزندان خطاکارش،
همانها که او را به دست فراموشی سپرده اند!!!

حضرت مادر …
با دست شکسته ات دستی به پیشگاه پروردگار برآور و دعا کن که حتی به کوتاهی چشم بر هم زدنی از یاد پدر مهربانمان، از زدودن گرد غربت از چهره نازنینش و از ستردن اشک از چشم های مهربانش غافل نباشیم …

سلام دوستان و همراهان همیشگی

ایام عزاداری ام ابیها سلام الله علیها رو تسلیت عرض میکنم.

اینفوگرافی  “سبک زندگی فاطمی“ رو جهت استفاده های فرهنگی براتون گذاشتم.

بسم رب المهدى عج …

همه ى باطل هم كه به سمتت هجوم بياورند…
تمامِ شهر هم كه دشمنت باشند…
كل دنيا هم كه مقابلت بايستند…

حتى اگر جانى برايت نمانده باشد…
حتى اگر مجروح شوى و يا سيلى بخورى…
حتى اگر جگر گوشه ات را فدا كنى…

بايد بايستى!

بايستى و تا جان در بدن دارى، از “حق” دفاع كنى…

دفاع كنى و تا هميشه ى تاريخ، به عالم و آدم نشان دهى كه یک تنه هم مى شود براى حق قيام كرد…

قيام كرد و باطل را به رسوايى كشاند…

وقتيكه خداوند مى فرمايد :

قطعا، باطل نابودى شدنى است!

مردک پست که عمری نمک حیدر خورد
نعره زد بر سر مادر به غرورم برخورد

ایستادم به نوک پنجه ی پا اما حیف
دستش از روی سرم رد شد و بر مادر خورد

هرچه کردم سپر درد و بلایش گردم
نشد ای وای که سیلی به رخش آخر خورد

آه زینب تو ندیدی! به خدا من دیدم
مادرم خورد به دیوار ولی با سر خورد

سیلی محکم او چشم مرا تار نمود
مادر از من دوسه تا سیلی محکمتر خورد

حسن ازغصه سرش را به زمین زد، غش کرد
باز زینب غم یک مرثیه ی دیگر خورد

قصه ی کوچه عجیب است (مهاجر)اما
وای از آن لحظه که زهرا لگدی از در خورد

شاعر: مهاجر